O sniežane...

O sniežane... autor: Ivan Bunić Vučić

  O sniežane
   prsi izbrane
obljubljene me gospoje,
   prsi mile,
   prsi bile,
ljubko dobro svako moje.

   Vi ste meni
   drag medeni
pokoj i sva slatka rados',
   od vašega
   biela sniega
smamljena je moja mlados'.

   Vi ste pravi
   stan ljubavi
u kom carstvo svoje drži,
   gdie s dragoće
   od bieloće
strielja srca, duše prži.

   Vi ste rieka
   biela od mlieka,
po koj žudim sveđ broditi,
   i vesela
   gdie bi uzela
mâ se duša utopiti.

   Vi zdržite,
   vilovite,
one od sniega liepe gore,
   ke su od stiene
   prem ledene,
a sva srca željno gore.

   U primilu
   vašem krilu
sniežani se put nahodi
   u ljuveni
   raj žuđeni
smionu mis'o ki dovodi.

   O veseli
   lieri bieli,
moje liepe mile prsi,
   perivoji
   drazi moji
u kijeh mlados' ma se smrsi.

   Oči, hvala
   vaša 'e mala
prema prsim razbludnim ;
   svakolika
   slava i dika
prsima se dati ima.

   Vi ste, oči,
   od istoči
dvie zviezde samo u sebi,
   a u prsieh
   tieh ljuvenieh
sva liepota jes' od nebi.

   O rumene,
   o ljubljene
usti, i vi se ne dičite !
   One mile
   vas dobile
jesu prsi plemenite.

   Ruže, cvietja
   od prolietja
samo imate sred dragoće ;
   prsi tvoje,
   dušo, goje
s dzorniem cvietjem rano voće.

   Nu, Ljubice,
   ma diklice,
čiem ja hvalim, ti si skrila -
   prsi mile
   i pribile...
Što mi si se zasramila ?

Ovo je djelo u javnome vlasništvu svugdje u svijetu jer autorska prava istječu nakon 100 godina od autorove smrti.