buduća carica, mati Petra Velikoga. Medju inim je pisao svjetske drame i arhiepiskop novgorodski Teofan Prokopović, savjetnik Petra Velikoga.
S Petrom Velikim počinje se nov period ruske literature. Petar je Veliki često naručivao dramska i druga književna djela, služeći se njima za svoje reforme. Car je glavom mnogo utjecao na književni jezik, koji se je za njega sve više i više oslobadjao od crkveno-slavenskih veriga; on je uveo i gradjansku azbuku, kojom se danas u Rusiji piše.
Rusija je nasilno iztisnuta iz stare kolotečine, a novom družtvenom silom javljaju se mladi ljudi, koji su uzgojeni izvan domovine ili koji su imali kod kuće inostrance za učitelje. To je bilo uzrokom, da se je novi period ruske književnosti odmah započeo sa satirom, sa kritikom suvremenih prilika; ruska je književnost udarila smjerom negativnim i u isti mah didaktičnim, pa se je toga držala dugo vremena. Prvi je pjesnik nove epohe knez Antioh Dmitrijević Kantemir (od god. 1709.—1744.). Kantemir se je naobrazio u Rusiji, ali je kasnije dugo živio u Parizu i Londonu, pa mu je taj boravak izvan domovine podao prilike, da se privikne inomu životu i da ironijski promatra domovinske družtvene prilike. Satirik po smjeru, on je pisao stihove, pazeći samo na broj slogova po francuzkom načinu. No već je Tredjakovski (od g. 1703. do g. 1769.), čovjek velike kulture, izticao potrebu, da se umjetna poezija povede za mjerilom narodne poezije, ali je sâm bio premalo za to nadaren, da iznese valjane primjere.
Istom veoma darovitomu Mihajlu V. Lomonosovu (od g. 1711.—1765.) podje za rukom, da provede osnovu reforme u jeziku i osobito u metrici. On je otac ruske metrike. Boraveći u Njemačkoj poradi svoje naobrazbe naučio se je metrici po njemačkom uzoru, osobito mu se svidjahu stihovi Günthera, za kojim se je povodio i u svojim svečanim odama. Po rodu pomorac, on je bio strastan rodoljub, te je kao član petro-
