Kak ste mi lepe i bele,
v bunde oblečene cele,
v kapi prek vuh vam je lice,
kaj vam je zima, starice?
Z vsakoga slednjeg brežanjka
mladost se smiče i sanjka,
čuje se šala i smeh,
em, je žalosten bit, greh.
Žmirkate vi si z obloka,
ja pak gledim si spod oka,
to, kaj se sme i ne sme,
lepo je živet, kaj ne?
Dok je vse veselo širom,
i mi smo gjegjerni zmirom,
kak pri nas nutri zgledi,
nikoga briga to ni.
Stari sad krov vam ne pači,
nit meni beli mustači.
Tim, kaj nas imaju radi,
mi smo i danas još mladi.
