Primorske pjesmice

Primorske pjesmice
autor: Petar Preradović




I.
Djeva sjedi na prozoru,
   Vanka gledi k sinjem moru,
   K sinjem moru u govoru:
   "Sinje more, da je meni
   Sav tvoj biser sakriveni,
   Da se mogu kitit njime,
   Suzama bi od radosti
   Tebe, more, poplavila!" -
   More djevi odgovara:
   "Djevo liepa, djevo krasna!
   Da su meni oči tvoje,
   Da te vidim jednoć samo,
   Ja bi suzam od radosti
   Sve do kapi izkapalo!" -

II.
Ptica pjeva na grančici,
   Na grančici na granici
   Sinjeg mora širokoga:
   "Prjeko mora ja polazim,
   Do tri dana i tri noći
   Prjeko mora ne ću doći." -
   Pticu sluša mlada djeva,
   Pticu sluša, ptici pjeva:
   "Mahn' se toga, o ptičice!
   Ne ima grane ni grančice
   Na širokom, sinjem moru,
   A slaba su tvoja krila;
   Do tri dana i tri noći
   Ti letjeti ne ćeš moći." -
   Djevu sluša mlada ptica,
   Djevu sluša, djevi pjeva:
   "Zar ne vidiš modri mostac,
   Čto nad morem luk svoj stere:
   Vjernu ljubav nebo uzdrži,
   Kad joj k zemlji krila klonu!" -

III.
Djevojka se u moru ogleda:
   "Bože mili, ali sam ti liepa!
   Vedro čelo nebo bez oblaka,
   Žive oči dva ugljena živa,
   Rujna lica rumene jabuke,
   Biele ruke iz prebielog sniega;
   Da je meni samo jošte kruna,
   Carica bi bila od ljepote!" -
   Mlado momče iz otraga doďe
   Lahkim krokom, pretežkim uzdahom,
   Vienac ružah na glavu joj metne,
   Vienac metne a riečima srjetne:
   "Evo krune, carica si moja!" -

IV.
Majka budi Radovana:
   "Ustaj, Rade, evo dana!" -
   "Ne mogu ti ustat', majko,
   San me veže jošte sada,
   Trudni sanak ove noći:
   Prjeko mora plivao sam
   Po vodici hladnoj, mutnoj,
   Majko moja, majko tužna,
   Po vodici vrlo mutnoj.
   Plivajući cieli danak,
   Niesam mogo izplivati,
   Umoren sam mor'o stati;
   Utopih se usrjed mora.
   Umire ti sinak, majko,
   Zakopaj ga, kdje si njemu
   Sinoć ljubu zakopala." -

V.
Brodić sprema bratac nadaleko,
   Brodić sprema, sestrice dozivlje,
   Tri sestrice po majci rodjene.
   Najstariju bratac zapitaše:
   "Čta da tebi ja donesem, Jele,
   Kad se vratim sa daleka puta?" -
   "Mahramu mi svilenu donesi,
   Da ju nosim kad u crkvu poďem." -
   Mladju bratac sestru zapitaše:
   "Čta da tebi ja donesem, Mare,
   Kad se vratim sa daleka puta?" -
   "Zlatni prsten ti meni donesi,
   Da ga nosim, kad u kolo poďem." -
   A najmlaďu bratac zapitaše:
   "Šta da tebi ja donesem, Save,
   Kad se vratim sa daleka puta?" -
   Save glasno ničt' ne reče bratcu,
   Već mu šapne nečto iztihana,
   Ust'ma šapne, licem pocrveni. -
   Bratac poďe, za godinu doďe.
   Bratac doďe, sestrice daruje:
   Najstariju svilenom mahramom,
   Mlaďu pako zlatnijem prstenom,
   A najmlaďu povraćenim dragim.

VI.
Sinje more vjetar kosi,
   More kosi jedro nosi,
   Jedro nosi bielu laďu,
   Laďa nosi do dva srdca,
   Do dva srca jednu dušu.
   Dragi dragoj govoraše:
   "Je li znadeš, srdce moje,
   Kud nas vjetar laďom nosi,
   Hoćemo li stići k dvoru,
   Stići k dvoru majke tvoje,
   Ili tvoje ili moje?" -
   Draga dragom govoraše:
   "Ne brini se, srdce moje,
   Kud nas vjetar laďom nosi,
   Kuda god mi skupa došli
   Sgradit će nam ljubav dvore." -

VII.
Na vrh neba sunce sjaše,
   Na dnu mora biser sjajni,
   Meďu suncem i biserom
   Djeva sjaše i mišljaše:
   "Visoko je žarko sunce,
   Duboko je drobni biser;
   Da sam ptica lastavica
   K suncu gore bi letjela,
   Da sam riba plivačica
   K biseru bi doplivala;
   Suncem bi se pozlatila
   A biserom nakitila,
   Pak bi draga svakom bila." -
   Doďe ptica lastavica
   Pa djevojci govoraše:
   "Načto tebi sunca zlato,
   Kad si zlato majke tvoje." -
   Doďe riba plivačica
   I djevojci govoraše:
   "Načto tebi drobni biser,
   Kad si biser djevojakah." -