Orao se vijaše nad gradom Smederevom

Orao se vijaše nad gradom Smederevom autor: nepoznat

U najstarijem zapisu neke hrvatske bugarštice, zapisane u južnotalijanskoj pokrajini Pugliji u gradiću Gioa del Colle 1497. godine. skupina hrvatskih izbjeglica pred Turcima, danas poznatija pod nazivom moliški Hrvati, pred napuljskom kraljicom Izabelom "bučno" je pjevajući i plešući prikazala neki književni tekst. Nazočni dvorski pjesnik Ruggero del Pazienza zapisao je ono što je čuo, svojom grafijom, premda ništa nije razumio.

Izvornik

Preslovljena rekonstrukcija

Orauias natgradum smereuo nit core nichiasce snime gouorithi nego Jamco goiuoda gouorasce istmize molimtise orle sidi maolonisce dastobogme progouoru bigomte bratta zimaiu pogi dosmederesche dasmole slauono mo despostu damosposti istamice smederesche Jacomi bopomoste Jslaui dispot pusti Jsmederesche tamice Jatechui napitati seruene creucze turesche bellocatela vitesco cha.

Orao se vijaše nad gradom Smederevom. Niktore ne ćaše s njime govoriti, nego Janko vojvoda govoraše iz tamnice: "Molim ti se, orle, sidi malo niže da s tobome progovoru: Bogom te brata jimaju pođi do smederevske (gospode) da s' mole slavnomu despotu da m' otpusti iz tamnice smederevske; i ako mi Bog pomože i slavni despot pusti iz smederevske tamnice, ja te ću napitati črvene krvce turačke, beloga tela viteškoga."