Epitaf bez trofeja

Epitaf bez trofeja
autor: Antun Gustav Matoš

Tu leži Div,

Naš stid i sram,

Što bješe kriv,

Jer bješe Sâm.

Taj sokô siv,

Svog doma plam,

I sad je živ

I Vođa nam.

U jarku trune, poput crkle strvi —

On, što nekim bješe Eugen Prvi,

Kraljevina i Sloboda naša.

A kraj njega cvili ljuta rana,

Buntovnička, zla, neoplakana,

Na surci Bacha, đaka Grabancijaša.